[ Kris' POV ]
My name is Kris Heather Santos. 12 years old. 1st Year High School. They said, I was 6 when I have been in love. He was my crush. We've been too close, we become best friends. Then I realized that time, I love him more than a best friend. But time goes in, I lost him. I lost the one I love. I haven't confess what I feel to him. I just leave him behind. Yet here I am, going to make my promise. Because promises are promises. They should not be broken vows. As I vow on him, I will search him. And do my promise..
To study here in Yumo University! The home for lovers like us. ;)
Where should I start? Ah, entrance exam. Maybe this is the perfect start for us.
So here goes my story.. Being lucky with him. :)
---------------------------------------------------------------------------------
"Times up! Pass your papers." whew. nakaraos din sa paghihirap. hindi naman ako kinakabahan. confident at sigurado ako sa mga sagot ko. dinoble check ko pa! siguradong pasado ako dito! YAY~
lumabas ako dun sa room then tumambay muna ako sa bleachers malapit sa field.
"haaaaay. nasan ka na ba Kevin? Nandito na ko. Nakakuha na ako ng exam.. Ikaw? Bakit hindi pa kita nakikita? Magpakita ka naman oh! Namimiss ko na tuloy best friend ko. haaaay."
"talaga?" nagulat ako kung sino yun.
"ahmm.. oo e. a-anong ginagawa mo dito?"
"ikaw? anong ginagawa mo dito?" HARSH NAMAN!
"ako unang nagtanong."
"malamang tambay. ikaw?" ay, oo nga. mahilig to tumambay. HAHA. nakalimutan ko.
"tambay din."
"tch. tambay ka dyan. woo. iniisip mo na naman yung si Kevin mo!" haaays. lagi niya ako inaasar kay Kevin.
btw, who's Kevin?
Kevin.. I can't remember what's his true name. Basta, Kevin lang na naalala ko sa kanya. Siya yung crush ko dati nung bata pa kami. Parents ko pati parents niya were close friends. Kaya madalas nasa bahay sila samin. Napalapit ako kay Kevin. Naging magbest friends kami. Naging masaya ako kasama ko siya. Lagi siyang nandyan when I feel bad, sad, cold, or odd. ANYTHiNG! Lagi siyang nandyan just to cheer me up. Kaya laking pasasalamat ko na nakilala ko siya. Dahil sa kanya, naging matatatag ako. Kinaya kong maging malakas. Tumayo sa sariling paa. (LALiM! XD) Pero, naging bitter ang kapalaran pagdating samin. Nagpromise ako sa kanya. Na hindi ko siya iiwanan. Pero, iniwan ko siya. Bago ako umalis, nagpromise kami sa isa't isa. Na sabay kami at magkikita kami dito sa Yumo University. Gusto kong bumawi sa kanya..
"di ah!" haaays. in denial na naman ako pagdating kay Kevin. tsk.
"di daw! e kakasabi mo nga lang na namimiss mo siya. haaaays. ang sakit naman sa puso ko. huhuhu!" hay nako. ang arte! kaanu-ano ba kita. amp ah!
"arte mo! bakit? sino ka ba sakin?"
"ano nga ba?*thinks*" minsan ang kaibigan tanga. sarap sapukin. HAYS!
"hay nako! napakaslow mo talaga!"
"ang sakit mo magsalita ah! halika ka nga! lagot ka sakin!" waa! tumakbo ako palayo sa kanya. ganito kami, konting asarin at usap-usap tapos pag may napikon ayun, REVENGE. :)) habulan mga chorvs na pinaggagawa namin. minsan para na kaming tanga na malaki na pero naglalaro pa din. immature nga tawag.
Siya nga pala si Sam Sanchez. Kapitbahay ko nung lumipat na kami. Lahat ng secrets ko alam niya. Para na siyang kuya sakin. Pag lonely ako at kailangan ko ng company, nandyan siya. Lahat binigay na niya, pero nung dumating yung time na siya yung lonely.. hindi ko magawa.. hindi ko magawang samahan siya.. di ko tuloy siya masuklian ng lahat na pinaggagawa niya sakin.. haaaays.
"patay ka talaga sakin kang babae ka!" waa! help me! takbo dito takbo dun. then suddenly..
* WHOOOPS! *
"aray.. ang sakit.." tae, naman! nadulas tuloy ako. di ko nakita na maputik dun. amp naman! T.T ang dumi tuloy ang damit ko. patay ako nyan kay Mama. HAYS!
"oh! Kris! Kris! okay ka lang?!" oo nga. tanga talaga ang mga kaibigan ko. XD
"ay oo! try mo kayang madulas sa putikan? ano kaya feeling no? try natin sayo! baka masaya!" tch. bwisit. ASAR!
"s-sorry naman Kris. Halika ka nga dito.." lumapit siya sakin tapos tumalikod at umupo. "sakay na." ipapasakay niya ako sa likod niya?!
"ha? w-wag na. kaya ko na kaya.."
"dali na. sige ka, magtatampo ako sayo!" hays. no choice. sumakay naman ako sa likod niya. parang piggy bank ride. XD
ihahatid niya daw ako sa bahay namin ng nakaganito. sabi ko sa kanya, "pano yung bike ko?" eto naman sabi niya, "edi babalikan ko!" haaaays. ang sweet! HAHA. huh? may sinabi ba ako? KUYA lang okay? KUYA. wala nang hihigit dun. dun lang sa level na yun. habang nakasakay sa likod niya..
"Kevin!" bigla akong nabuhayan ng loob. hinanap ko kung sino yung sumigaw. baka siya na yun.. at nakita ko yung babae. lumapit dun sa lalaki na tinawag niya ata. pinahinto ko muna si Sam.
"Di ba sinabi ko sayo wag mo na akong tawaging Kevin. ang baduy kaya. PJ na nga lang."
haaays. di siya yun. ni hindi ko nga tandan whole name niya. madaming Kevin sa mundo. di lang siya nag-iisa. tss. pero.. medyo hawig niya.. konti lang naman.. siguro mga.. 88% oo, 88%. teka, ang taas! malamang, iba na itsura nun. ako nga, iba na din itsura ko ngayon. hindi na yung mukhang madungis na ewan. XD mukha na akong dalaga! HAHA. mga.. 52%, I guess. ARGH! bakit ko ba to iniisip?! HARSH NAMAN!
"ano? nakarinig ka lang ng Kevin e. tss."
"tera na nga!" maybe it's not him. madami pa dyan.
Let's just wait.. for him..
